Jakość powietrza

Stacja: Płock, ul. Reja 28

Data pomiaru: 2024-10-09 22:00:00

Dane odświeżane są co godzinę.

Stan powietrza
Bardzo dobry
PM10
11.5
µg/m3
PM2.5
8.4
µg/m3
SO2
13.6
µg/m3
NO2
13.9
µg/m3
CO
0.8
mg/m3
C6H6
0.8
µg/m3
O3
31.8
µg/m3

Dane archiwalne

Bardzo dobry 0 - 20 µg/m3
Dobry 21 - 60 µg/m3
Umiarkowany 61 - 100 µg/m3
Dostateczny 101 - 140 µg/m3
Zły 141 - 200 µg/m3
Bardzo zły > 200 µg/m3
Pył PM10 składa się z cząstek stałych i ciekłych zawieszonych w powietrzu, będących mieszaniną substancji organicznych i nieorganicznych. Pył zawieszony może zawierać substancje toksyczne takie jak wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA, np. benzo(a)piren), metale ciężkie oraz dioksyny i furany. Cząstki pyłu zawieszonego pochodzą przede wszystkim bezpośrednio ze spalania paliw stałych i ciekłych oraz powstają w wyniku przemian zanieczyszczeń gazowych w atmosferze. Pył PM10 zawiera cząstki o średnicy mniejszej niż 10 mikrometrów, które mogą docierać do górnych dróg oddechowych i płuc. Poziom dopuszczalny dla stężenia średniorocznego wynosi 40 µg/m³, a dla stężenia średniodobowego wynosi 50 µg/m³ i może być przekraczany nie więcej niż 35 dni w ciągu roku. Średniodobowy poziom informowania wynosi 200 µg/m³, a średniodobowy poziom alarmowy - 300 µg/m³.
Bardzo dobry 0 - 12 µg/m3
Dobry 13 - 36 µg/m3
Umiarkowany 37 - 60 µg/m3
Dostateczny 61 - 84 µg/m3
Zły 85 - 120 µg/m3
Bardzo zły > 120 µg/m3
Pył PM2,5 składa się z cząstek stałych i ciekłych zawieszonych w powietrzu, będących mieszaniną substancji organicznych i nieorganicznych. Pył zawieszony może zawierać substancje toksyczne takie jak wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA, np. benzo(a)piren), metale ciężkie oraz dioksyny i furany. Cząstki pyłu zawieszonego pochodzą przede wszystkim bezpośrednio ze spalania paliw stałych i ciekłych oraz powstają w wyniku przemian zanieczyszczeń gazowych w atmosferze. Pył PM2,5 zawiera cząstki o średnicy mniejszej niż 2,5 mikrometra, które mogą docierać do górnych dróg oddechowych, płuc oraz przenikać do krwi. Średnioroczny poziom dopuszczalny dla pyłu PM2,5 wynosi 25 µg/m³.
Bardzo dobry 0 - 50 µg/m3
Dobry 51 - 100 µg/m3
Umiarkowany 101 - 200 µg/m3
Dostateczny 201 - 350 µg/m3
Zły 351 - 500 µg/m3
Bardzo zły > 500 µg/m3
Dwutlenek siarki to bezbarwny gaz o ostrym, gryzącym i duszącym zapachu, silnie drażniący drogi oddechowe. Wchłaniany jest do organizmu człowieka przez błonę śluzową nosa i górnego odcinka dróg oddechowych. Jest trujący dla ludzi i zwierząt oraz szkodliwy dla roślin. Powstaje głównie w wyniku spalania paliw stałych i ciekłych. Gaz ten wchodzi w reakcję z parą wodną zawartą w powietrzu, w wyniku czego może się przyczyniać do powstawania kwaśnych deszczy. Poziom dopuszczalny stężenia jednogodzinnego dla dwutlenku siarki (SO₂) wynosi 350 µg/m³ i może być przekraczany nie więcej niż 24 razy w ciągu roku. Poziom dopuszczalny stężenia średniodobowego wynosi 125 µg/m³ i może być przekraczany nie więcej niż 3 razy w ciągu roku. Poziom alarmowy określony dla stężenia jednogodzinnego SO₂ wynosi 500 µg/m³.
Bardzo dobry 0 - 40 µg/m3
Dobry 41 - 100 µg/m3
Umiarkowany 101 - 150 µg/m3
Dostateczny 151 - 200 µg/m3
Zły 201 - 400 µg/m3
Bardzo zły > 400 µg/m3
Dwutlenek azotu to brunatny, silnie toksyczny gaz o ostrym zapachu. Jest to substancja oddziaływująca w sposób szkodliwy na zdrowie ludzi i zwierząt oraz na roślinność. Tlenki azotu w połączeniu z gazowymi węglowodorami tworzą w określonych warunkach atmosferycznych zjawisko smogu fotochemicznego charakterystyczne dla miast o bardzo dużym ruchu samochodowym w warunkach wysokich temperatur. Tlenki azotu są emitowane głównie w wyniku spalania paliw stałych i ciekłych. Poziom dopuszczalny stężenia jednogodzinnego dla dwutlenku azotu (NO₂) wynosi 200 µg/m³ i może być przekraczany nie więcej niż 18 razy w ciągu roku. Poziom dopuszczalny stężenia średniorocznego wynosi 40 µg/m³. Poziom alarmowy określony dla stężenia jednogodzinnego NO₂ wynosi 400 µg/m³.
Bardzo dobry 0 - 2 mg/m3
Dobry 3 - 6 mg/m3
Umiarkowany 7 - 10 mg/m3
Dostateczny 11 - 14 mg/m3
Zły 15 - 20 mg/m3
Bardzo zły > 20 mg/m3
Tlenek węgla to potocznie „czad” – silnie toksyczny, bezbarwny i pozbawiony zapachu gaz. Wdychany z powietrzem łączy się z hemoglobiną krwi, która traci zdolność do pobierania tlenu. Tlenek węgla jest emitowany głównie w wyniku niepełnego spalania paliw stałych i ciekłych. Poziom dopuszczalny stężenia 8-godzinnego dla tlenku węgla wynosi 10 000 µg/m³ (czyli 10 mg/m³).
Bardzo dobry 0 - 5 µg/m3
Dobry 6 - 10 µg/m3
Umiarkowany 11 - 15 µg/m3
Dostateczny 16 - 20 µg/m3
Zły 21 - 50 µg/m3
Bardzo zły > 50 µg/m3
Benzen jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych związków organicznych, otrzymywanych z ropy naftowej. Benzen jest toksyczny, rakotwórczy i wykazuje działanie narkotyczne. Benzen może być emitowany w procesach związanych z przeróbką węgla kamiennego i ropy naftowej. Zanieczyszczenie to jest również emitowane podczas palenia papierosów. Średnioroczny poziom dopuszczalny dla benzenu wynosi 5 µg/m³.
Bardzo dobry 0 - 30 µg/m3
Dobry 31 - 70 µg/m3
Umiarkowany 71 - 120 µg/m3
Dostateczny 121 - 160 µg/m3
Zły 161 - 240 µg/m3
Bardzo zły > 240 µg/m3
Ozon to odmiana tlenu o cząsteczce trójatomowej. Jest to drażniący gaz o barwie bladoniebieskiej i charakterystycznej woni. Najwięcej tej substancji znajduje się w warstwie ozonosfery, która stanowi osłonę Ziemi przed promieniowaniem ultrafioletowym. Ozon obecny w warstwie atmosfery przy powierzchni ziemi ma negatywny wpływ na zdrowie ludzi, zwierząt i roślinność. Gaz ten jest jednym ze składników smogu fotochemicznego. Ozon tworzy się w atmosferze w wyniku reakcji chemicznych pomiędzy tlenkami azotu i lotnymi związkami organicznymi. Powstawaniu ozonu sprzyjają duże nasłonecznienie i wysoka temperatura powietrza. Najwyższe stężenia ozonu występują głównie latem. Poziom docelowy stężenia 8-godzinnego ozonu wynosi 120 µg/m³ i może być przekraczany nie więcej niż 25 dni w ciągu roku. Średniogodzinny poziom informowania wynosi 180 µg/m³, a średniogodzinny poziom alarmowy - 240 µg/m³.

Dane pochodzą z Głównego Inspektoriatu Ochrony Środowiska oraz WIOŚ w Warszawie